Tijdens de nieuwsjaarsviering / Driekoningen 8 januari jl. , hield onze vice-voorzitter Clemens van der Zwet namens het parochiebestuur zijn nieuwjaarstoespraak. Deze is hierbij na te lezen.
“Hoe staan we ervoor als we van iedere 2 euro die binnenkomt we er op onze reis 3 uitgeven?”
Fijn u allemaal weer te zien, vanuit alle locaties vandaag verbonden hier in Franeker. En laat ik maar met de deur in huis vallen: dit wordt voor onze parochie een bijzonder en uitdagend jaar.
We zullen af gaan wijken van de bekende en gebaande wegen, de wissel omzetten. De parochietrein blijft rijden, maar met een nieuwe koers.
Het lijkt wel op een pelgrimstocht: we zijn als reisgezellen onderweg naar een bijzonder doel: een vitale toekomst voor onze parochie Jacobus de Meerdere.
Daarbij past bezinning, het gebed, maar ook hoop, verbondenheid, verwondering en veranderingsgezindheid. Hoe lastig veranderen soms kan zijn.
De wereld verandert snel en de kerk staat hierin niet apart, maar is onderdeel van onze veranderende samenleving.
Dat klinkt spannend en kan een onzeker gevoel geven. Het vraagt vertrouwen hebben in elkaar, zodat we de juiste keuzes gaan maken.
Hoe staan we ervoor als we van iedere 2 euro die binnenkomt we er op onze reis 3 uitgeven?
Hoe staan we ervoor als landelijk kortgeleden bekend werd dat 18 procent van de Nederlanders lid is van de katholieke kerk, tegenover 27 procent in 2010 en 13 procent minimaal één keer per maand een dienst bezoekt?
Is dat in onze parochie anders? Nee. Het kerkgebouw is vandaag goed bezet. Maar hoe goed bezet als je weet dat onze parochie 4600 leden telt op 3100 adressen?
Ik zie onze parochie als een grote ijsberg. Het topje is zichtbaar, het grootste deel onder water, onzichtbaar, maar bestaat wel. Een ijsberg die aan het smelten is, met alle gevolgen van dien. Er moet wat gebeuren. Afwachten is geen optie. Ik vertel zo iets meer daarover.
Maar eerst. Afgelopen jaar was een bijzonder jaar. Na een tweede coronagolf mochten de kerken weer open, konden we weer samen komen, samen vieren, elkaar ontmoeten. Wat hadden we dat gemist.
Maar het was ook een jaar van onrust, een oorlog dichtbij, een energie crisis, zorgen allom. De kerken moesten voor een groot deel weer dicht, niet meer betaalbaar te verwarmen.
Gelukkig hebben we alternatieven en mochten we elkaar blijven ontmoeten in de parochie centra en af en toe kon het kerkgebouw toch open.
Het parochiebestuur werd weer voltallig met de komst van Carla de Boer en Robert Witmond. Gelukkig eindelijk na zo’n vier jaar op volle sterkte.
Er was een geweldige inspirerende reis, twee bussen vol, naar Lourdes. En niet alleen senioren, maar ook een grote groep jongeren gingen mee. Geweldig en bemoedigend. Eén van de jongeren startte zijn priesteropleiding.
Het was voor het parochiebestuur een jaar van verkenning, onderzoek, veel vergaderingen en gesprekken met pastores, parochianen, locatieraden en medewerkers van ons bisdom.
Zo kregen wij een goed en realistisch beeld waar de kansen en bedreigingen zitten en de sterke en zwakke kanten van onze parochie. Het beeld dat wij nu hebben is die van grote financiële zorg, maar ook hoopvol naar de toekomst. Maar dan moet er wel wat gaan gebeuren!
Ik heb u het afgelopen jaar via de Onderweg regelmatig geïnformeerd over onze zorgen. U mag dit jaar daadkracht en duidelijkheid verwachten van het parochiebestuur.
En dan kwam onze pastoor Marco Conijn eind van het jaar vervelend ten val. Hij is nu herstellend van een gecompliceerde breuk in zijn arm, zal tot zijn grote spijt tijdelijk minder zichtbaar zijn. Ik wens hem ook van deze plek een goed herstel toe. Hopelijk kan hij in het voorjaar weer voorgaan in onze eucharistie vieringen.
Tja, het was me het jaartje wel.
En dan nu 2023. Wat gaat er gebeuren? Noodzakelijke bezuinigingen. Niet langer 2 euro ontvangen en 3 uitgeven. Dat gaat nogal wat inhouden. Wat zijn de oplossingen?
Op 8 maart a.s organiseren we een parochieavond voor alle locaties. We gaan dan onze plannen presenteren, u informeren en vooral ook met u in gesprek. Dat krijgt direct een vervolg in de vorm van locatieavonden. Het is belangrijk dat we elkaar verstaan, elkaar begrijpen, samen nadenken in oplossingen.
Vanuit het bisdom ligt de opdracht voor de zomer 2023 een defintief parochieplan te presenteren en op termijn een sluitende begroting. Het bisdom vraagt ons niet meer uit te geven dan er binnenkomt. Een grote uitdaging voor het parochiebestuur en voor ons allen.
Ik vond het communiegebed vanmorgen heel bijzonder en passend bij deze nieuwjaarstoespraak en wat ons te doen staat:
het ging over licht brengen op onze weg,
het ging over onze pelgrimstocht door het leven,
het ging over elkaar als reisgezellen de weg wijzen en bemoedigen….
Tot slot, beste parochianen. De kerk, de parochie, dat zijn wij samen. Ik wil alle parochianen bedanken, die zich als vrijwilliger afgelopen jaar hebben ingezet. Voor ieder die het wil is er een taak te vervullen. Dank dus. We kunnen al parochie echt niet zonder u.
Ook onze bisschop onderschrijft het belang van de vrijwilligers deze maand in de Onderweg en bedankt hen. Ik citeer: ‘Zie het vrijwilligerswerk als een uitwerking van uw doopsel. Zet uw talenten in en draag bij aan onze gemeenschappen. Graag wil ik u allen danken.’ Einde citaat.
Een aantal vrijwilligers is kortgeleden soms na vele jaren inzet gestopt. Die gaan we in maart speciaal in het zonnetje zetten.
Beste parochianen, ik wens u, mede namens het parochiebestuur, dit jaar alle gezondheid en geluk. Ik wens ons ook verbinding, verwondering en veerkracht.
Een gelukkig en gezegend nieuwjaar.
Clemens van der Zwet
Vice-voorzitter